เคยช่วยเหลือตัวเองบ้างหรือเปล่า
สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อณัฐ จ้ะ เป็นคุณครูสอนในมหาวิทยาลัยที่นึง อายุของณัฐก็เพียงแต่ 25 ปี แต่ว่าเนื่องจากว่ามีปริญญาบัตรเกียรตินิยมพ่วงมาด้วยก็เลยทำให้ได้โควต้าและก็รับสิทธิเป็นคุณครูสอนนิสิตในมหาวิทยาลัย และศึกษาต่อปริญญาโทไปด้วยในตัว ตลอดระยะเวลาก่อนหน้านี้ ณัฐได้แต่ว่าตั้งอกตั้งใจเรียนเพียงอย่างเดียว ไม่ค่อยพึงพอใจเรื่องความรักมากแค่ไหน โดยเหตุนี้ประเด็นการมีเซ็กซ์ก็เลยยุติปัญหาไปได้เลย ถึงแม้ว่าตัวณัฐเองก็มีเพศชายมาจีบและก็ตีสนิทอยู่เป็นประจำทั้งตัวณัฐเองก็เป็นผู้ที่เค้าหน้าพอได้ สูงยาวอย่างชายผู้คนจำนวนมากใฝ่ฝัน รูปร่างก็ 33-24-35 แถมยังทำเป็นนิสัยถูกใจใส่กระโปรงสั้นๆอีกด้วย ก็เลยทำให้ตอนไปเป็นคุณครูสอนนิสิตก็เลยกลายเป็นเป้าสายตาพอเหมาะพอควร เรื่องนี้เกิดขึ้นกับณัฐในเวลาที่ณัฐเป็นคุณครูจ้ะ มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ทำให้ณัฐได้ทราบจะกับคำว่าเซ็กซ์ และก็ทำให้ฝังใจณัฐมาจนถึงตอนนี้ จะเรียกว่าณัฐได้เจอกับความสบายในทางมุมนึงของชีวิตผู้คนก็ว่าได้ ณัฐจะเล่าให้ฟังเลยจ้าขา มีอยู่ครั้งนึงระหว่างที่ณัฐกำลังสอนหนังสืออยู่ ก็มองเห็นว่ามีนักเรียนรู้ชายกรุ๊ปนึงดูณัฐด้วยอิริยาบถแปลกๆณัฐเองก็มิได้คิดอะไรจวบจนกระทั่งเริ่มรู้สึกตัวว่า พวกเขามัวแต่นั่งจ้องมองขาของณัฐ เนื่องจากว่าใส่กระโปรงสั้นอยู่แล้วแถมยังผ่าริมถนนข้างหน้าอีกด้วย โดยเหตุนี้เมื่อขณะที่ณัฐนั่งเก้าอี้กระโปรงจะร่นขึ้น รอยผ่าก็จะร่นขึ้นตามไปด้วยแทบถึงต้นขา โดยเหตุนี้ทุกสายตาที่แอบดูคงจะไม่ต้องพูดว่าเขาดูอะไรกันอยู่เว้นแต่เรียวขาขาว และก็กางเกงชั้นในของณัฐ ครั้งคราวณัฐเองก็มีเผลอแบบเดียวกันที่นั่งไม่ทันระวังเนื้อระวังตัวทำให้นิสิตผู้คนจำนวนมากเอาไปเม้ากันคะนองปากว่าวันนี้ณัฐสวมกางเกงในสีอะไร ลายอะไร ซึ่งณัฐเองก็โกรธอยู่แบบเดียวกันแต่ว่าทำอะไรมิได้จวบจนกระทั่งวันนึง ณัฐเดินผ่านไปทางระเบียงของอาคารแล้วบังเอิญมองเห็นนิสิตชายกรุ๊ปที่ถูกใจแอบดูกางเกงชั้นในของณัฐประจำที่เข้าสอน ยืนคุยกันอยู่ เมื่อณัฐเดินผ่านไปมองเห็นพวกเขายืนซุบซิบกันและก็หัวเราะ ณัฐก็เลยแกล้งเดินเลยผ่านไปแล้วเลี้ยวเข้าไปทางห้องเรียนห้องนึงซึ่งจะใกล้กับระเบียงที่พวกเขายืนคุยกัน โดยมีเพียงแต่กำแพงห้องกันแค่นั้น ณัฐไปยืนขอบหน้าต่างของห้องนั้นเพื่อต้องการจะทราบดีว่าพวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน เมื่อยืนจนได้ที่แล้วณัฐก็แอบฟังอยู่นั่นโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลย เรื่องที่พวกเขาคุยกันเกิดเรื่องราวลามกจกเปรตทั้งหมด ทีแรกๆณัฐเองสะดุ้งมากมายแต่ว่าพอเพียงยืนฟังไปก็กำเนิดความรู้สึกแปลกๆหัวใจมันเต้นแรงอย่างบอกผิด ตัวมือไม้สั่นไปหมด ไม่รู้จักว่าตนเองโกรธหรือเป็นอะไรกันแน่ เรื่องราวที่ได้ยินล้วนแต่เป็นคำหยาบคายๆและก็เอ๋ยถึงตัวณัฐด้วยซึ่งรายละเอียดเป็นลักษณะที่ว่า..วันนี้จารย์ณัฐใส่เกงในสีอะไรว๊ะ…จารย์หีคงจะใหญ่น่าดู…จารย์ณัฐหีโหนกราวกับน่าผากหรือไม่…แพทย์ยดกดำแค่ไหน…โดนเย็ดมากี่คนแล้ว…จารย์ณัฐถูกเย็ดหรือยัง…ถ้าหากได้เย็ดจะเย็ดท่าไหนดี…จารย์ณัฐเคยเบ็ดหรือไม่…คืนนึงจะยอมรับได้กี่คน…เดินท่านี้ถูกเย็ดมาหรือไม่…มีแต่ว่าเรื่องทำนองนี้ทั้งหมด ส่วนตัวณัฐเองก็ใจสั่นอย่างบอกผิด มันมีความรู้สึกแปลกอย่างที่ไม่รู้สึกมาก่อน ก่อนที่จะณัฐจะเดินไปจากที่โน่นยังได้ทราบว่าพวกเขาพนันกันว่าจะแอบมองหวอ! ของณัฐ ทายกันว่าณัฐจะสวมกางเกงในสีอะไรมาในวันนี้ เนื่องจากว่าช่วงเวลาบ่ายณัฐมีคิวสอนนิสิตห้องนี้อยู่ ทำให้ณัฐตื่นเต้นเอามากๆไม่รู้จักว่าทำไงดี เนื่องจากว่ากระโปรงที่ณัฐสวมมาสอนทุกๆวันนั้นมีแต่ว่ากระโปรงสั้นๆเหนือหัวเข่าทั้งหมด ครั้งคราวก็กระโปรงบานบ้าง หุบบ้าง ผ่าหน้า ผ่าข้างหลัง เป็นเป็นกระโปรงสั้นล้วนๆทำยากแก่การระวังจริงๆถึงเวลาสอนห้องใช้สอนในวันนี้เป็นห้องปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ทดสอบ ข้างหน้าจะเป็นเวทีสูงยิ่งกว่าระดับที่นิสิตนั่ง เก้าอี้ไม้ปกติและก็โต๊ะทดสอบที่ไม่ฝากีดกันในด้านหน้าโดยเหตุนี้ไม่ว่าจะยืนหรือเดินสรุปว่า ณัฐ จะได้โชว์เรียวขาตลอด ในใจณัฐเองก็หวาดๆกลัวๆสั่นจนถึงบางครั้งบางคราวทำอะไรผิด ยิ่งมองเห็นสายตานิสิตชายทั้งหลายแหล่ด้ามจับตามองอปิ้งไม่กระพริบ กระตุ้นแล้วส่งผลให้มีการเกิดการเขินอย่างชัดเจน จนถึงสุดท้ายณัฐก็เผลอเก็บความเขินไว้ไม่อยู่ เดินไปสะดุดขาเก้าอี้เข้าจนถึงล้มลง เสียงหัวเราะที่มีห่างๆดังเข้ามาในหูแต่ว่าอะไรจะอายเท่าเมื่อรู้สึกตัวว่ากระโปรงตนเองร่นขึ้นไปถึงต้นขา เปิดเผยต้นขาขาวและก็กางเกงชั้นในลายอุบายสีขาวซึ่งมีขนแลบออกมานิดๆให้สายตานับสิบคู่ดูอย่างเต็มตา ณัฐรู้สึกอายจนถึงทำอะไรผิดเลือดฉีดจนถึงรุ่มร้อนไปทั่ว เผยอาการหน้าแดงให้มองเห็นอย่างเห็นได้ชัด แต่ว่าก็ฝืนใจลุกขึ้นยืนและก็สอนต่อจนถึงจบคาบ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าวันนี้พวกนิสิตห้องนี้คงจะมีเรื่องมีราวคุยกันคะนองปากอย่างยิ่งจริงๆ ตกเย็นเลิกสอนณัฐรีบขึ้นรถประจำทางกลับห้องพักโดยทันที โดยไม่ต้องการจ้องตาดูผู้ใดกันแน่ รถเมล์วันนี้แน่นมากมายๆยืนได้สักประเดี๋ยวมีความรู้สึกว่ามีอะไรมาดุนอยู่ด้านหลังครู่หนึ่งทราบได้โดยทันทีว่าเป็นมือของผู้ใดกันแน่ไม่เคยรู้จับบีบ! ตูดของณัฐ เมืองบากบั่นหันไปดูแต่ว่ารถเมล์แน่นมากมายๆจะหันก็ตรากตรำจะขยับหนีก็ไปไหนมิได้มากสักเท่าไรนัก แต่ว่าก็บากบั่นระวังกลัวจะถูกจับทรวงอกก็เลยเอาแฟ้มที่ถือมาปิดข้างหน้าไว้พร้อมกระเป๋าสำหรับถือเนื่องจากว่าณัฐกลัวว่าจะเป็นพวกมิจฉาชีพที่บางครั้งอาจจะเอาจุดนี้มาทำให้พวกเรากังวลและแอบกรีดกระเป๋าเงินอย่างที่เพื่อนฝูงเคยเล่าให้ฟังตอนยุคเรียน ครู่หนึ่งนึงได้มือนั้นก็มาอีกตอนนี้มันคลำต้นขาของณัฐ แล้วลากมือสูงมากขึ้นๆณัฐรู้สึกกลัวมากมาย ทำอะไรผิด ใจเต้นแรงมากมายๆมือนั้นมันคลำไปจนกระทั่งต้นขาภายในกระโปรง ครู่หนึ่งมันคลำล้วงเข้าในหว่างขาของณัฐ จับหว่างขาของณัฐบีบบี้อย่างบ้า มันเอานิ้วเช็ดตรงจิ๋มของณัฐอยู่อย่างงั้นจนถึงณัฐมีความรู้สึกว่าตนเองอ่อนไปหมด ไม่รู้จักเรี่ยวแรงหายไปไหน หายใจแรงแรงขึ้น ครู่หนึ่งมือนั้นเริ่มใช้นิ้วกดบี้รอบๆจิ๋มและก็เนินหัวหน่าวของณัฐเองจนถึงณัฐเองมีความรู้สึกว่าราวกับตนเองจะปวดฉี่แต่ว่าก็บากบั่นกลั้นเอาไว้แต่ว่าก็มีความรู้สึกว่าราวกับมีน้ำอะไรสักอย่างอุ่นๆอยู่รอบๆช่องคลอด ตอนนี้สะดุ้งมากยิ่งกว่าเดิมเนื่องจากว่ารู้สึกว่าระดูของตนเองจะมา กลัวก็กลัว จะร้องก็ไม่กล้า กลัวอายเอามากๆมือนั้นยังไม่หยุดอยู่เท่านั้น แต่ว่ามันกลับเอานิ้วมันใส่เข้าทางของกางเกงชั้นในและก็แหย่เข้าไปในจิ๋มของณัฐ และก็บดบี้อยู่อย่างงั้นจนถึงณัฐรู้สึกเสียวอย่างบอกผิด ณัฐปลดปล่อยให้มือนั้นทำต่อไปบ่อย ดวงใจก็ภาวนาให้ถึงป้ายที่จะลงเร็วๆมือนั้นยังคงแหย่จิ๋มของณัฐอยู่อย่างงั้นจนถึงที่สุดณัฐทนกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ ขาของณัฐเริ่มกระตุกเองโดยธรรมชาติแล้วณัฐก็ปลดปล่อยให้น้ำที่ค้างอยู่ในนั้นไหลออกมา โดยไม่สามารถกลั้นเอาไว้ได้จริงๆณัฐเองก็ไม่รู้จักว่าเป็นอะไรแบบเดียวกันดวงใจคิดแต่เป็นน้ำฉี่หรือเมนระดูกันแน่ แถมยังมาโดนนิ้วมือแหย่เปิดทางขนาดนั้นสุดที่ณัฐจะบากบั่นขมิบเอาไว้ได้จริงๆณัฐรู้สึกเสียวเอามากๆตอนน้ำนั้นไหล มือนั้นก้อออกไปจากจิ๋มของณัฐโดยทันที สงสัยจะรับไปเต็มๆมือแบบเดียวกัน แต่ว่าน้ำนั้นมันอุ่นๆเอามากๆณัฐมีความรู้สึกว่ามันเฉอะแฉะไปทั่วกางเกงชั้นในที่ณัฐสวม เหงื่อณัฐเริ่มซึมเล็ดออกไปทั่ว อาการหายใจหอบถี่ๆเริ่มเบาลงภายหลังที่น้ำนั้นออกมา มันรู้สึกถึงการคลายอารมณ์อย่างบอกผิด ครู่หนึ่งก็จะต้องสะดุ้งอีกรอบเมื่อมีความรู้สึกว่าซิปกระโปรงซึ่งอยู่ทางข้างหลังถูกรูดออก ตอนนี้มือนั้นมันล้วงกลับมาอีกรอบ มาปฏิบัติภารกิจบดบี้จิ๋มของณัฐอย่างที่เคย มันเอานิ้วบดบี้ไปทั่วหัวหน่าวและก็ต้นขา มีความรู้สึกว่ามันเอาน้ำที่ณัฐปลดปล่อยออกไปเปื้อนมือของมัน ทำขัดถูละเลงไปทั่วกางเกงชั้นในและก็ต้นขา ณัฐกลัวมากมายๆเนื่องจากว่ารู้สึกว่ามันบางทีอาจโกรธและก็จะทำอะไรณัฐ จะจนถึงมีความรู้สึกว่ามีโลหะของแข็งใส่เข้ามา มันใส่และก็ลากไปทั่วจวบจนกระทั่งข้างหลัง ณัฐรู้เท่าทันครั้งว่ามันเป็นกรรไกร มันกำลังบากบั่นตัดกางเกงชั้นในของณัฐ ณัฐกลัวมากมายๆเลยต่อไปนี้ ไม่รู้จักว่าจะขยับหนีไปทางไหนดี จนถึงที่สุดมีความรู้สึกว่าขอบกางเกงชั้นในทั้งสองข้างถูกตัดขาด มันรู้สึกเย็นวาบอย่างบอกไม่ถุกเหลือแค่หว่างขาแค่นั้นที่ผิดตัดอีกทั้งพอเพียงรั้งอยู่แต่ว่าครู่หนึ่งมือนั้นมันก็ปฏิบัติภารกิจอีก มันแผดเสียงมากมายระซิบที่ข้างหูบอกให้ณัฐถ่างขาออก ณัฐไม่รู้จักจะทำไงดีก็เลยจะต้องประพฤติตามมัน มันตัดกางในจนถึงขาดและก็หลุดออกไป มันเก็บไว้ภายในมือและก็กระซิบกระซาบอย่างเยาะเย้ยว่า ” เย็นหีขึ้นไหมนะครับ ” รถยนต์วิ่งจนถึงกำลังจะถึงห้องพักที่จะลง มือนั้นมันยังไม่เลิก คราวมันเอากระดาษอะไรสักอย่างม้วนกลมๆใส่เข้ามาในจิ๋มของณัฐ มันใส่ลึกและก็แน่นมากมายจนถึงณัฐรู้สึกเจ็บมากมายๆจะบากบั่นขมิบให้มันหลุดก็ไม่ยินยอมหลุด เสียงลึกลับนั้นกระซิบกระซาบอีกว่า ” เอาเก็บไว้อ่านก่อนนอนนะ ห้ามทิ้ง..มีอะไรจะบอก ” เมื่อรถยนต์หยุดป้าย ณัฐรีบลงโดยทันทีแอบไปดูทางข้างหลังรถยนต์ที่ณัฐยืนมองเห็นเพียงแต่กรุ๊ปเพศชายเป็นนิสิตราว 7-8 คนยืนอยู่แต่ละคนอิริยาบถรุนแรงเอามากๆณัฐรีบวิ่งไปจากรอบๆนั้นโดยทันที กระดาษนั้นก็ยังทิ่มอยู่ในจิ๋ม เวลาวิ่งมันเสียดสียิ่งเจ็บมากมาย จวบจนกระทั่งมาถึงห้อง ณัฐถกกระโปรงเอากระดาษแผ่นที่ม้วนทิ่มอยู่นั้นออกมาโดยทันที มันเป็นกระดาษขนาด A4 พับม้วนไว้มีเนื้อความว่า ” สงสัยคงจะไม่เคยมาก่อนสินะ หีคุณยังฟิตเอามากๆเลย เบ็ดให้เพียงนี้น้ำแตกไปทั่วเลย น้ำแรกของคุณกลิ่นฉุนเอามากๆเลย หยาดเยิ้มดี เคยช่วยเหลือตัวเองบ้างหรือเปล่า ต้องการชนควยใส่หีของคุณมากมายๆท่าได้ลงแขกคุณคงมันน่าดู กางเกงชั้นในคุณผมขอเป็นของที่ระลึกนะ หวังว่าคงจะเจอกันอีกบนทางสายเดิม ต้องการเย็ดคุณมากมายๆเลย คนงาม..” จากเรื่องคราวนี้ทำให้ณัฐเพิ่งจะทราบดีว่าการช่วยตนเองของสตรีเขาทำกันอย่างไร จากนั้นณัฐก็แอบหาหนังสือมาอ่านเรียนรู้มอง และก็หาวิธีช่วยเหลือตัวเองในรูปแบบต่างๆเนื่องจากว่าเมื่อใดก็ตามช่วยเหลือตัวเอง มันมีความรู้สึกบรรเทามากมายๆนอนสนิทดีหลังจากนั้นณัฐก็เริ่มมีประสบการณ์ทางด้านนี้อีกจนถึงนับไม่ถ้วน แม้มีเวลาจะเล่าให้ฟังต่อ ตอนนี้ณัฐยังคงเป็นคุณครูอยู่ในมหาลัย และก็กำลังศึกษาต่อปริญญาโทที่มหาลัยมีชื่อที่นึงในบริเวณฝั่งธน แล้วจะหาเวลามาเล่าให้ฟังอีกนะคะ